นักบินจำเป็นที่พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์การบิน นาริตะ (Musuem of Aeronautical Science)

Rating

ช่วงนี้การเดินทางด้วยเครื่องบินไประหว่างประเทศช่างยากลำบาก เนื่องจากแต่ละประเทศก็มีมาตรการในป้องกันไวรัสโควิด19 หากเดินทางได้แล้วก็มีการกักตัวผู้โดยสารที่เดินทางเข้าประเทศ จะไปไหนทีก็ไม่สะดวกสบายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ที่บ้านปกติจะบินไปเที่ยวกันค่อนข้างบ่อย ตั้งแต่มีโควิดก็เจ็ดเดือนแล้วที่ไม่ได้บินกัน คิดถึงเครื่องบินกันขนาดนี้ จึงพาไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์การบินที่นาริตะกันดีกว่า ทริปนี้เป็นทริปครอบครัว ที่บ้านจะหยุดทำงานเดือนละหนึ่งวัน เป็นวันเสาร์ที่สามของเดือน และจะพยายามไปเที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัว (ถ้าพ่อแม่ทะเลาะกันก่อนหน้าวันที่ไป โอชินชาก็จะอด) พ่อเป็นผู้เสนอทริป เนื่องจากพิพิธภัณฑ์ไม่ไกลจากบ้านมากนัก ขับรถไปไม่เหนื่อย และเผื่อหลานๆมาเที่ยวโยโกฮะม่าก็จะได้พาไปได้ โดยที่เราไปสำรวจกันก่อน ทริปเที่ยวพิพิธภัณฑ์เป็นทริปหลังจากที่ช่วงเช้าไปเที่ยวที่อื่น และขากลับมาแวะพิพิธภัณฑ์ก่อนที่จะขับรถกลับบ้าน ไปถึงพิพิธภัณฑ์ตัวอาคารมีความสูง 5 ชั้น แต่ที่บ้านพอไปถึงก็วิ่งไปถ่ายรูปตรงสนามหน้าพิพิธภัณฑ์ก่อน เป็นส่วนมีการจัดแสดงเครื่องบินลำเล็ก และเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ในการกู้ภัย ก็เดินดูไปถ่ายรูปกับเครื่องบิน ลำไหนขึ้นได้ก็จะเข้าไปดูด้านในกัน บางลำหากต้องการที่จะขึ้นไปดูเครื่องด้านใน ต้องไปจ่ายเงินในตัวอาคารก่อน แต่ทริปไม่มีเวลาของเราพอถ่ายรูปกันเสร็จก็รีบเดินเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ ทางเข้าด้านหน้าพิพิธภัณฑ์จะทำเป็นรันเวย์ดูเหมือนว่าตอนนี้เรากำลังจะเข้าเกทที่นะริตะ พิพิธภัณฑ์มีค่าธรรมเนียมในการเข้าชม เข้าไปด้านในชั้นแรกก็จะมีร้านขายโมเดลเครื่องบิน มุมกาแฟ และชั้นแรกจะเป็นชั้นหลักที่จัดแสดงเครื่องบินโมเดลรุ่นโบอิ้ง 747 สามารถเข้าไปดูด้านในตัวเครื่องได้ และสามารถเข้าไปในห้องห้องบินโดยเราสามารถเป็นนักบินประจำเครื่อง และมีผู้ช่วยกัปตันนั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งในส่วนนี้สำหรับคนที่ชื่นชอบการถ่ายรูปก็น่าจะชอบเป็นพิเศษ เพราะเขามีชุดกับหมวกกัปตันให้ลองใส่ไว้ถ่ายรูปด้วย พอเสร็จจากในส่วนการถ่ายรูปก็ไปกันในส่วนลองหัดขับเครื่องจริง ซึ่งจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย วันที่เราไปไม่ตรงกับรอบที่เขาจัด ที่บ้านเลยไม่ได้ลองขับเครื่องซิมูเลเตอร์ ซึ่งจะจำลองเหมือนเครื่องบินจริงทุกอย่าง ตั้งแต่ปุ่มบังคับจนถึงทิศทางในการบินที่จะขึ้นอยู่ว่าเราจะบังคับยังไง เสียดายมาก แต่ในพิพิธภัณฑ์ก็จะมีเกมขับเครื่องบินให้ลองเล่น คุณสามีก็เลยลองเล่นดู หลังจากนั้นก็เดินชมรายการแสดงส่วนประกอบของเครื่องบิน เช่น ใบพัด ตัวเครื่องยนต์เครื่องบิน ดูมุมตัดภายในเครื่องบิน เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ดูเพลินถึงแม้ไม่มีความรู้เครื่องบิน และชั้นนี้ยังมีห้องสมุดที่เกี่ยวกับเครื่องบินให้อ่านฟรีอีก และมีวิดีโอให้ดูด้วย น่าอิจฉาเด็กญี่ปุ่นจริงๆ ชั้นสองจะเป็นส่วนจัดแสดงประวัติของเครื่องบิน มีโมเดลจำลองเครื่องยนต์ของเครื่องบิน โมเดลเครื่องบินตั้งแต่การประดิษฐ์เครื่องบินตั้งแต่ยุคแรกเริ่มจนถึงปัจจุบัน วีดีโอแนะนำสนามบินนาริตะ ห้องฟังเสียงเครื่องบินผู้โดยสาร ความรู้จัดมาเต็มอะไรแบบนี้ ทริปไม่มีเวลาของเราต้องรีบเดินผ่าน 555 หลังจากนั้นที่บ้านก็พากันขึ้นไปชมเครื่องบินจริงบินขึ้นลงที่สนามบินนาริตะที่ชั้นห้า ข้ามชั้นสามไป เพราะชั้นสามเป็นชั้นให้ดูจากด้านนอก วันที่ไปอากาศหนาวกับมีลมแรง ที่บ้านเลยขึ้นไปดูที่ชั้นห้าเป็นหอคอยมีกระจกกั้น ซึ่งเครื่องบินที่สนามบินนาริตะตอนที่ไปขึ้นลงค่อยข้างถี่ คุณสามีเล่าว่าสนามบินที่ญี่ปุ่นจะปิดให้บริการหลังเที่ยงคืน และจะไม่มีเที่ยวบินในช่วงหลังเที่ยงคืนเพื่อจะได้ไม่มีเสียงหนวกหูรบกวนชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆ เพราะฉะนั้นไฟลต์เวลาดีๆจากเมืองไทยจะออกบินจากกรุงเทพฯตอนเที่ยงคืนและจะมาถึงสนามบินนาริตะในตอนเช้าพอดี ลืมบอกไปว่าชั้นสี่ของพิพิธภัณฑ์เป็นส่วนของร้านอาหาร หากเที่ยวจนหิวก็แวะชั้นนี้ได้ ไม่แน่ใจว่าในร้านมีเมนูอะไรเป็นพิเศษที่เกี่ยวกับเครื่องบินหรือไม่ ถ้าใครได้ลอง ฝากบอกด้วย จะว่าไปที่เมืองไทยเราก็มีพิพิธภัณฑ์การบินเหมือนกัน ชื่อว่าพิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศและการบินแห่งชาติ ที่ดอนเมือง โอชินชาเคยไปมา แม้การจัดแสดงในเรื่องเทคโนโลยีจะล้ำสู่ญี่ปุ่นไม่ได้ แต่เราก็มีเครื่องบินหลายประเภทจัดแสดง และมีน้องอาสาสมัครมาคอยเป็นไกด์อธิบาย ซึ่งจะสนุกว่าเดินดูเครื่องบินคนเดียว ที่สำคัญพิพิธภัณฑ์ที่บ้านเราฟรี ไม่ต้องเสียเงิน แนะนำสำหรับคนที่สนใจเครื่องบินและยังไม่มีโอกาสได้มาญี่ปุ่น และเนื่องจากตอนที่โอชินชาไปพิพิธภัณฑ์การบินที่นาริตะไม่ตรงกับรอบที่จะได้ลองขับเครื่องบินซิมูเลเตอร์ นี่ก็ตั้งใจว่าหากมีโอกาสจะกลับไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์อีกครั้ง ลองคิดดูจากที่มนุษย์คนหนึ่งฝันว่าอยากบินได้ ถึงตอนนี้มนุษย์เราลอยได้ออกไปนอกโลกแล้ว การบินเป็นศาสตร์ความรู้ที่เกิดจากจินตนาการและมนุษย์ได้ทำให้ฝันกลายเป็นความจริงจนปัจจุบันคุ้นเคยกับมัน แม้ไม่ได้บินได้ด้วยตัวเองเหมือนนก แต่มนุษย์เราก็บินไปที่ไหนก็ได้ในโลกนี้ ดังสโกแกนที่ว่า ใครๆก็บินได้ (ทำไมจบด้วยการโปรโมตสายการบินให้ซะงั้น 555)